Wanneer ik Taiji beoefen, ben ik op mijn best. Ik heb dan een gevoel van geluk en vrede. Alsof ik in het oog van de storm sta waar het heel kalm is.
Ik ben mij bewust van de chaos rondom mij, maar ik hoef er niet in mee te gaan.
Dat stelt mij in staat om te luisteren naar verschillende gewaarwordingen.

Wanneer ik oefen, komen de woorden van mijn leraars weer bovendrijven…

Glimlach naar binnen, lach met je ogen. Voel je voeten en maak contact met de vloer.
Maak je nek lang en richt je kruin op.
Open je schouders en laat ze zinken. Voel de beweging door je ruggengraat en door je botten.
Voel je ene arm door de beweging van je andere arm.
Wat zwaar is gaat lichter voelen.

Luister naar de informatiestroom.
Voel de pure vorm door te ervaren, niet door te controleren.
Innerlijk kijken, innerlijk luisteren. 
Laat de golf en daarmee ook de feedback van je lichaam door je heen gaan.
Luister naar de zwaartekracht. Luister naar de energieflow. Laat het gewoon gebeuren.
Je wordt minder een vernietiger en meer een bouwer van je lichaam.

Taiji is toegeven dat je verre van perfect bent.
Je wordt je bewust van je zwaktes en mindere plekken in je lichaam.

Voel de kracht in de beweging, niet in je spieren.

Ontspan…

Er is geen symmetrie … laat los… Het is niet de symmetrie die de schoonheid creëert.
Symmetrie is een illusie.

Alle emoties kunnen getransformeerd worden.
Wat telt is wat je doet in dit huidig moment, op deze plaats.
Als je pijn hebt, beweeg dan in de richting waar je plezier hebt.

Voel omhoog “op, op, op”, voel neerwaarts “neer, neer, neer”.
Het maakt zelfs niet uit als je een tijdje niet geoefend hebt, want nu … je drukt op een knop en je bent weer helemaal daar. Het enige wat je moet doen is beginnen.
Zelfs als je niet beweegt, stroomt de energie door je lichaam,

in je
eigen universum

Jan