De prettige bijwerking van Taiji (of de volledige naam TaijiQuan) is dat het een fantastische manier is om je levensvitaliteit te cultiveren.
Oorspronkelijk is Taiji een krijgskunst. Als je er voor zou kiezen en er ook veel op oefent, kan je jezelf verdedigen met Taiji.
Maar Taiji is veel meer dan dat. Taiji bevat een volledig systeem van ontspanning, mobiliseren van pezen en gewrichten, vloeiend bewegen, innerlijke intentie, taiji-vormen en niet in het minst levens (Qi)-cultivatie.
Taiji oefent je zowel fysiek als mentaal!

Heb ik je in verwarring gebracht? Hoe kan een krijgskunst zoveel voordelen voor je gezondheid opleveren?

Beeld je even in dat je tegenover een geducht tegenstander staat (of een grote leeuw…).
Je dient je houding en je innerlijke intentie zo bij te sturen dat je het meeste kans hebt om een eventuele aanval te weerstaan (en je zo snel mogelijk uit de voeten te maken…).
Wanneer zal dit het beste lukken? Angstig gespannen of met alles onder controle? Met opgetrokken of met lage schouders? Wanneer je bij de zaak bent of ondertussen aan het werk denkt dat thuis nog op je wacht?

Gelukkig leven we niet meer in een tijdperk waar we naar het strijdveld moeten. Alhoewel?
De omgeving is veranderd, maar er wordt nog wel degelijk heel wat strijd geleverd. De druk van de maatschappij leidt ons naar multitasken, streven naar meer en beter, tijdsdruk, materialisme, prestatiedrang, aangeleerde angst en andere emoties alom, zelfs als je dat zelf niet wil. Met alle gevolgen van dien: conflicten, vermoeidheid en ziekte.  Dikwijls moet je tot de vaststelling komen dat je grootste tegenstander… jijzelf bent.

Hoe wij ons aan de binnenkant sturen zal dikwijls bepalen hoe wij ons lichaam gaan aanvoelen. Maar ook omgedraaid. Als wij door een voortdurend slechte houding ons lichaam onder spanning zetten, gaan we ons mentaal niet lekker in ons vel voelen. Lichaam en geest (denken) zijn nu eenmaal met elkaar verbonden. Daar was men in China 4700 jaar geleden, ten tijde van de Gele Keizer (Huang Di) ook al achter gekomen.

Bij krijgskunst gaan we interactie aan met een andere persoon.  In ons dagelijks leven komen we in contact met anderen. Hoe wij ons op dat moment voelen en gedragen zal mee bepalend zijn voor het welslagen van onze sociale omgang.

Stel je even voor: je kijkt je geliefde diep in de ogen. Ondertussen zijn je kaken op elkaar geklemd omdat je nog gestressed bent van andere beslomeringen. Hoe denk je dat de interactie zal verlopen?

Als wij Taiji beoefenen, zullen wij trachten onze houding bij te sturen, zodat we zo veel mogelijk onze fysieke spanning kunnen afbouwen. Daarbij is het absoluut belangrijk dat we leren om onze binnenkant mee tot rust brengen.

Het verhaal van onze krijgskunst gaat verder…

Op een gegeven moment maak je fysiek contact met je taiji-opponent. Waar je “tegenstander” contact met je maakt, ga jij ook waarnemen, luisteren met je lichaam. Als je geduwd wordt, blijf je ontspannen en voel je in heel je lichaam wat er op je af komt en hoe je je balans behoudt. Het kleinste detail is belangrijk. Je blijft met je gewrichten van slot, je bepaalt je kijkrichting, richt je kruin op, je voelt de aarde onder je voeten, je stuurt je aandacht vanuit je buik. En de duwer…die is verbaasd het evenwicht te verliezen.

Je hebt je aandacht door je lichaam gestuurd en daarmee ook je energiestroom in beweging gebracht.

Taiji leert je te onstpannen en dit ook te blijven in je dagelijkse leven.
Taiji richt zich als krijgskunst niet enkel op de uiterlijke technieken, maar ook op je innerlijk intentie, je innerlijk waarnemen en energiestroom.
Daarom spreken we van Taiji als een “innerlijke krijgskunst”.

Laat nu net die energiestroom in de “Traditionele Chinese Gezondheidszorg” heel belangrijk zijn.

Als je energie goed stroomt, zal je je goed in je vel voelen. Omgekeerd, wanneer de energie stagneert, wordt je ziek.

Omdat je in krijgskunst die energiestroom nodig hebt om je tegenstander het hoofd te bieden, is energie-cultivatie een belangrijk onderdeel van Taiji, waarbij je tevens je gezondheid bevordert.

Denk daar maar eens over na…

Jan